వి॥సం॥ ఘృణీ = నిందించేవాడు(నీల) దయాలువు ఇతడు బ్రాహ్మణుని ఆవును చంపాడు. అతడీతనిని శపించాడు(అర్జు) కరణానాం వియోగాచ్చ = కవచం బాణం మొదలయినవి పోవడం వల్ల ఇతడర్ధరథుడు(అర్జు)బ్రాహ్మణుడు తన కుమారుని చంపడం వల్ల నీ చక్రం రణంలో నేలలో క్రుంగుతుందని శపించాడు. (సర్వ)

వి॥సం॥ ప్రమాదీ = తాను కల్పించిన మాట కూడ మరచిపోతాడు. (నీల) ఏకాగ్రత లేనివాడు(అర్జు)

వి॥సం॥ విభేదయిషుః = భేదోపాయాన్ని చేయదలచినవాడవు (నీల) అర్ధరథుడు మొదలయిన మాటలచే రాజులకు వైముఖ్యాన్ని కలిగించ దలచినవాడవు (అర్జు) మన పక్షం బాగా ఉండడం చేత, దీని బలాన్ని గ్రహించి, ప్రతిపక్షంలో వారి దౌర్బల్యం తెలుసుకోవడం చేత వారు ధర్మరాజుని వదిలివేస్తారనేది జరుగవచ్చు. కాబట్టి భేదం కలిగించదలచినవాడు భీష్ముడు. ఇతడు అతి మోహంవల్ల నాకంటె అర్జునుని సుగుణాలను అధికంగా నిర్దేశించాడు కనుక ఇలా భావించవలసి వస్తోంది.(సర్వ)

వి॥సం॥ ప్రకురుతే = భేదాన్ని కలిగిస్తున్నావు(నీల)

మోహాత్ = విపరీత జ్ఞానం వల్ల(వ్యత్యస్తమయిన జ్ఞానం వల్ల) ఇలా చేస్తున్నావు. (అర్జు)

వి॥సం॥ మౌలాఃపారంపర్యంగా ఉన్న యోధులు(నీల) నానా సముత్థితాః = అనేక విధములయిన ప్రయత్నం కలవారు (అర్జు) మౌలాః = ధనమూలంగా లభించినవారు.(సర్వ)

వి॥సం॥ క్వచ = అనే కాకు ప్రశ్న చేత యుద్ధమందు వృద్ధుడు, అశక్తుడు కనుక, మంత్రాలోచనమందు వృద్ధుడు, బుద్ధిబలం తగ్గడం వల్ల అయోగ్యుడు అని భావం(నీల)

వి॥సం॥ నీవు శత్రునాశం చేస్తే ఆ కీర్తి భీష్ముని కెందుకు లభిస్తుందనే ప్రశ్నకు జవాబుగా కర్ణుడిలా చెబుతున్నాడు. (నీల)

వి॥సం॥ భేదం కలుగుతుందనే భయంవల్లనే నేను నిన్ను చంపడం లేదని భావం(నీల)

వి॥సం॥ 'తు' నిశ్చయాన్ని తెలుపుతుంది. (అర్జున)

వి॥సం॥ పార్థివం = భూమికి ప్రభువులయినవారి సమూహం (అర్జున)

వి॥సం॥ భీష్మద్రోణులు సమర్థులయినా పాండవులను చంపరు. కర్ణుడు భీమాదులను చంపడానికి శక్తుడయినా కుంతికి వరమివ్వడం వల్ల వారినతడు చంపడు.

కర్ణుని చేత అర్జునుడు జయింపడు కాబట్టి పాండవులకే జయం అని రథికులు మొదలయిన వారిని పరిగణించడం వల్ల తెలిసిన తాత్పర్యం. (నీల)