వి॥తె॥ కౌరవ వీరులు పడేందుకు మాత్రమే సమ్మోహనాస్త్రం ప్రయోగించాడు అర్జునుడు ఏ దివ్యాస్త్రమో ప్రయోగించి చంపి వేయవచ్చును గదా! దానికి సమాధానం తెలుగులో తిక్కన చక్కగా చెప్పాడు. "తన తోడంబుట్టువుల ప్రతిజ్ఞ లూహించి యొండు సేయ నొల్లక సపరివారంబుగా ధార్తరాష్ట్రుల భంగపెట్టం దలంచి, యింద్రదైవత్యంబును, సత్యసంపాతంబును, నరాతిసైన్యదైన్యసంపాదనంబును నగు సమ్మోహనాస్త్రంబు ప్రయోగించిన"-(5-207)అని.

వి॥ అరణ్యపర్వంలో దిక్పాలకులు దివ్యాయుధాలు అర్జునుడికిచ్చారు. అపుడు కుబేరుడు ఈ సమ్మోహనాస్త్రం ఇచ్చాడు.

వి॥తె॥ ఇక్కడ తెలుగులో "సాహసించి మనం ఆలోచన లేకుండా అర్జునుని ఎదుర్కొంటే వాడు తనబాణాగ్నికి మనల నందరినీ పూర్ణాహుతి చేస్తాడు" అంటాడు భీష్ముడు. (5-218)

వి॥సం॥ దుర్యోధనుని శిరస్సును అర్జునుడు ఖండించలేదు. "అది నాలక్ష్యం కాదు. భూభారాన్ని పరిహరించవలసిన వాసుదేవుని ప్రీతికొరకే ఇదంతా జరుగుతోంది చూడం"డని తెలిజేయటానికే కిరీటాన్ని మాత్రమే భేదించాడు అర్జునుడు. (చతు)

వి॥తె॥ తెలుగులో భీష్మ, ద్రోణ, కృపాచార్యులు ముగ్గురికీ నమస్కారబాణాలు వేసినట్లుంది. (5-221)

వి॥తె॥ ఇక్కడ తెలుగులో అర్జునుడు చక్కని పద్యం చెపుతాడు.

పసులు మరలె, శత్రు బలములు పీనుంగు

పెంటలయ్యె, రాజుఁ బెద్ద దొరలు

చీర లొలువఁ బడిరి; సిగ్గఱి బిరుదులు

వైచి రింక మగుడ వలదె మనకు? (5-222)

"చీరలొలువ బడిరి" అనడంలో అర్జునుని కసి వ్యక్త మవుతుంది. ఇందులో ద్రౌపది వస్త్రాపహరణం అర్జునుడి మనస్సులో ఎంత ఘాటుగా నాటుకుందో తెలుస్తుంది.