దేవతలు పలికారు. నీ అనుగ్రహం వలన జరాయుజాలు, స్వేదజాలు, అండజాలు, ఉద్భిజాలు వృద్ధిపొందుతున్నాయి. అభ్యుదయశీలం కల మానవులు, హవ్య కవ్యాలతో దేవతలను ఆనందపెట్టుతున్నారు. (1)

పరస్పరం ఆధారపడి లోకాలు ఈ విధంగా వృద్ధిని పొందుతున్నాయి. నీ కరుణచే ఉద్వేగంలేనివై రక్షింపబడుతున్నాయి. ఇపుడు మనుష్యులకు గొప్ప భయం సంప్రాప్తించింది. రాత్రివేళలో ఎవరు ఈ బ్రాహ్మణులను వధిస్తున్నారో తెలియటం లేదు. (2,3)

బ్రాహ్మణులు నశిస్తే భూమి నశిస్తుంది. భూమి క్షీణిస్తే స్వర్గవైభవం కూడ క్షీణిస్తుంది. (4)

మీ అనుగ్రహం వల్ల లోకాలు అన్నీ నాశనాన్ని పొందవు. పైగా నీచే రక్షింపబడతాయి. (5)

విష్ణువు పలికాడు - ప్రజల వినాశానికి ఏర్పడిన కారణాన్ని నేను తెలుసుకొన్నాను. మీకు ఒక మాట చెబుతున్నాను. అందరూ చింతలేక వినండి. (6)

దైత్యులలో కాలేయులను పేరుగల రాక్షసులదండు భయంకరమై ఉన్నది. వారు వృత్రాసురుని ఆశ్రయించి లోకాలను బయపెట్టి నాశనం చేస్తున్నారు. (7)

ఇంద్రుని చేత వృత్రుడు చనిపోయినట్లు వారు తెలిసికొని సముద్రంలో ప్రవేశించి ప్రాణాలు రక్షించుకొన్నారు. (8)

మొసళ్ళతో, పెద్దచేపలతో వ్యాప్తమైన సముద్రంలో వారు ప్రవేశించి, లోకసంహారం కోసం రాత్రులందు ఋషులను చంపుతున్నారు. (9)

సముద్రాన్ని ఆశ్రయించటం చేత వారిని శిక్షింప వీలుకాలేదు. కావున మీరు సముద్ర శోషణానికై ప్రయత్నించండి. (10)

అగస్త్యుడు కాక వేరెవరు సముద్రాన్ని ఇంకింపచేయగలరు? సముద్రాన్ని ఎండింపక వారిని నాశన చేయలేము. (11)

విష్ణువు పలికిన పలుకులు విని పరమేష్ఠిని అనుమతింపచేసి దేవతలు అగస్త్యాశ్రమాన్ని చేరారు. (12)

అక్కడ మిత్రావరుణుల పుత్రుడు కాంతిమంతుడు అయిన అగస్త్యమునిని చూశారు. దేవతలు బ్రహ్మను సేవించినట్లు ఋషులందరు అగస్త్యుని సేవింపసాగారు. (13)

వారు ఆశ్రమంలో మిత్రావరుణుల కుమారుడై, ఇంద్రియనిగ్రహం కల అగస్త్యుని చూచి అతని అద్భుతకృత్యాలను కొనియాడసాగారు. (14)

దేవతలు పలికారు - పూర్వకాలంలో నహుషుడు జనులను పీడించినప్పుడు నీవు వారిని రక్షించి లోకకంటకుడు అయిన నహుషుని స్వర్లోకాధిపత్యానికి దూరం చేశావు. (15)

పర్వతశ్రేష్ఠుడైన వింధ్యుడు సూర్యుని మీది కోపంతో పెరిగి సూర్యగమనానికి అవరోధం అయిన సమయంలో మీ ఆజ్ఞానుసారం ప్రవర్తించే వింధ్యపర్వతం వృద్ధిపొందక అట్లే ఉన్నది. (16)

వింధ్యపర్వతం పెరిగి లోకాలు అంధకారం అయినప్పుడు జనులు మృత్యుభీతిని పొందారు. మిమ్ములనే శరణుకోరి అందరు ఆనందాన్ని పొందారు. (17)

అప్పుడు భయభీతులైన దేవతలను మీరే రక్షించారు. అందువలన ఈ ఆపద నుమ్చి కూడ మీరే రక్షించండి అని వరం కోరుతున్నాము. (18)

ఇది శ్రీమహాభారతమున వనపర్వమున తీర్థయాత్రాపర్వమను ఉపపర్వమున అగస్త్యుని మాహాత్మ్యము అను నూట మూడవ అధ్యాయము. (103)