వైశంపాయనుడు చెప్పాడు - అలా అర్జునుని గురించి అడుగుతున్న ధృతరాష్ట్రుని గురించి పట్టించుకోకుండా/ కర్ణుడు కురుసభలో దుర్యోధనుని సంతోషపరుస్తూ ఇలా అన్నాడు. (1)

అబద్ధం చెప్పి పరశురాముని నుండి నేను బ్రహ్మాస్త్రం పొందినపుడు అతడు తెలిసికొని ఇలా అన్నాడు. "చివరి సమయంలో నీకు స్ఫురించదు" అని. (2)

చాలా ఘోరమైన అపరాధం చేసినా మా గురువయిన మహర్షి నన్ను శపించలేదు. తీవ్రతేజస్వి అయిన ఆ మహర్షి సముద్రంతో సహా భూమినంతనూ దహించగలడు. (3)

నాశుశ్రూషచేతనూ, పౌరుషం చేతనూ తన మనస్సు ప్రసన్నమయింది. నాకింకా ఆయువు మిగిలి ఉంది. అందుచేత ఆ బ్రహ్మాస్త్రం నాకు ఉన్నట్లే. అందుచేత నేను సమర్థుడనే - ఈభారమంతా నాదే (4)

ఒక్క నిమిషంలో ఆ మహర్షి అనుగ్రహం పొంది, పాంచాల, కరూశ, మత్స్య రాజులనూ, పుత్రపౌత్రులతో పాండవులనూ చంపి శస్త్ర విజయంతో పొందే లోకాలను పొందుతాను. (5)

ఈ భీష్ముడు నీదగ్గరే ఉండుగాక - ద్రోణుడూ, రాజముఖ్యులంతా కూడా. (అక్కరలేదు) ప్రధాన సేనతో వెళ్లి పాండవులను చంపివేస్తాను. ఇది నా బాధ్యత. (6)

ఇలా అంటున్న కర్ణునితో భీష్ముడిలా అన్నాడు. ఆయువు మూడిన బుద్ధికల కర్ణా! ఎందుకట్లా ప్రగల్భాలు పలుకుతున్నావు? ప్రధానుడు చనిపోతే కౌరవులు చనిపోతారని ఎరుగనా? (7)

ఖాండవ దహన సమయంలో కృష్ణునితో కలిసిన అర్జునుడు చేసిన పనిని విన్నాక అయినా బాంధవులతో కలిసి నీవు నీ మనసును అదుపులో పెట్టుకోవడం మంచిది. (8)

స్వర్గాధిపతి అయిన మహేంద్రుడు నీకిచ్చిన ఆశక్తి శ్రీకృష్ణుని చక్రంతో ముక్కలు ముక్కలయి యుద్ధంలో భస్మమయిపోతుంది. (9)

ఇక నీకున్నది సర్పముఖి బాణం - దాన్ని చక్కని పూలమాలలతో శ్రద్ధగా పూజిస్తున్నావు. కాని అది అర్జునుని బాణాల దెబ్బతిని నీతో సహా అది వ్యర్థం అవుతుంది/(పనిచేయదు). (10)

బాణుని, భూమి పుత్రుడయిన నరకుని సంహరించిన కృష్ణుడు అర్జునుని రక్షిస్తాడు. అతడు నిన్నేకాదని నిన్ను మించిన శత్రువులనయినా తుముల యుద్ధంలో చంపగలడు. (11)

ఆమాటలు విని కర్ణుడిలా అన్నాడు. నిజమే, కృష్ణుడు అంతటివాడే - కాదు అంతకన్న ఎక్కువ వాడు కూడా. కాని భీష్మ్డు నన్ను కొన్ని పరుషవాక్కులు పలికాడు. దాని ఫలితమేమిటో వినాలి. (12)

ఇక యుద్ధంలో శస్త్రం ముట్టను. విడిచిపెడుతున్నాను. సభలో మాత్రమే భీష్మునికి కనిపిస్తాను. భీష్మా! నీవు అణగారిన తరువాతనే నా ప్రభావాన్ని రాజులంతా చూస్తారు. (13)

వైశంపాయనుడిట్లన్నాడు. ఇలా అని కర్ణుడు మహాధనుశ్శాలి సభను విడిచి తన భవనానికి వెళ్లిపోయాడు. భీష్ముడు కురుసభలో నవ్వుతూ దుర్యోధనునితో ఇలా అన్నాడు. (14)

ఈ సూతపుత్రుడు సత్యప్రతిజ్ఞుడు కదా! ఈ భారం అంతా ఎలా మోస్తాడో! వ్యూహానికి ప్రతివ్యూహం పన్ని భీముడు అందలి తలలు పగులగొట్టి చేసే లోకవినాశం చూద్దురుగాని. (15)

అవంతిరాజులు, కళింగరాజులు, సైంధవుడు, చేదిరాజు, బాహ్లికుడు - అంతా ఉండగా వేలకొద్దీ, పదివేల కొద్దీ శత్రు యోధులను చంపుతాను. (16)

మచ్చలేని వాడు, భగవంతుడు అయిన పరశురాముని నుండి 'బ్రాహ్మణుడనని చెప్పుకొని' బ్రహ్మాస్త్రం పొందిన రోజునే ఈ అధముని యొక్క ధర్మమూ, తపస్సూ నశించిపోయాయి. (17)

వైశంపాయనుడు అన్నాడు. రాజా! భీష్ముడట్లా అనగానే కర్ణుడు అస్త్ర సన్యాసం చేసివెళ్లాక, ధృతరాష్ట్రపుత్రుడు, అల్పబుద్ధి అయిన దుర్యోధనుడు భీష్మునితో ఇలా అన్నాడు. (18)

ఇది శ్రీ మహాభారతమున ఉద్యోగపర్వమున యానసంధి పర్వమను ఉపపర్వమున కర్ణ భీష్మసంవాదమను అరువది రెండవ అధ్యాయము. (62)