రాక్షసి ఇలా అన్నది -

రాజేంద్రా నేను కామరూపిణి అయిన రాక్షసిని. నా పేరు జర. నీ ఇంట పూజింపబడుతూ సుఖంగా ఉన్నాను. (1)

నేను మానవలోకంలో ఇంటింటా ఉంటాను. నేను రాక్షసినే. కానీ గృహదేవి అన్న పేరుతో విధి నన్ను ఎప్పుడో సృష్టించాడు. (2)

దానవవినాశనం కోసం నన్ను నియోగించాడు బ్రహ్మ. నేను దివ్యరూపం గలదానను. నన్ను పుత్రవతి అయిన యువతిగా ఇంటిగోడలపై చిత్రిస్తే ఆ ఇంట అభివృద్ధి ఉంటుంది. లేకపోతే హాని కలుగుతుంది. నీ ఇంట చాలా కాలం నుండి నేను పూజల నందుకొంటున్నాను. (3,4)

బహుపుత్రవతినిగా నన్ను గోడలపై చిత్రించారు. గంధ, పుష్ప, ధూప, భక్ష్య, భోజ్యాలతో సత్కరించారు. (5)

దానికి ప్రత్యుకారమేదైనా నీకు చేయాలని ఎప్పుడూ ఆలోచిస్తుంటాను. ధార్మికా! నీ కుమారుల ముక్కలను చూచాను. వాటిని కలిపాను.

అదృష్టవశాన కుమారుడయ్యాడు. ఇది నీ భాగ్యం వలన జరిగినది. నేను నిమిత్తమాత్రమే. (6,7)

(రాజా! ఆ బాలునకు తగిన సంస్కారాలను జరిపించు. నా పేరుతో ఇతడు ప్రఖ్యాతుడవుతాడు.)

నేను మేరుపర్వతాన్ని అయినా తినగలను. నీ బాలకుడు ఇక లెక్క ఏమిటి? కాని నీ ఇంట నన్ను పూజించావు. కాబట్టి కుమారుని తిరిగి నీకు అర్పించాను. (8)

శ్రీకృష్ణుడిలా అన్నాడు.

రాజా! ఆ విధంగా పలికి జర అక్కడే మాయమయింది. రాజు ఆ కుమారుని తీసికొని ఇంటిలోనికి వెళ్ళాడు. (9)

అప్పుడు బృహద్రథుడు ఆ బాలకునకు తగిన సంస్కారాలు జరిపించాడు. మగధదేశంలో ఆ రాక్షసికి మహోత్సవాలు జరపాలని ఆదేశించాడు. (10)

'జరచేత కలుపబడినవాడు కాబట్టి జరాసంధుడు అగుగాక' అని బ్రహ్మసమానుడైన తండ్రి ఆ బాలకునకు పేరుపెట్టాడు. (11)

ఆ మగధాధిపతి కుమారుడు మహాతేజస్వియై, తల్లిదండ్రులకు ఆనందాన్ని కలిగిస్తూ మహాకృతి, గొప్పబలం కలిగి శుక్లపక్ష చంద్రునివలె, నేయి పోసిన అగ్నివలె వృద్ధిపొందాడు. (12)

ఇది శ్రీమహాభారతమున సభాపర్వమున రాజసూయారంభపర్వమను ఉపపర్వమున జరాసంధోత్పత్తి అను పదునెనిమిదవ అధ్యాయము. (18)

(దాక్షిణాత్య అధికపాఠము 1 శ్లోకము కలిపి మొత్తం 13 శ్లోకాలు)