జనమేజయుడిలా అన్నాడు. మహర్షి అనుగ్రహంవలన ధృతరాష్ట్రునకు వందమంది కొడుకులు పుట్టడాన్న్ మొదటినుండీ చెప్పావు. కానీ ఆసమయంలో కూతురు విషయాన్ని ప్రస్తావించలేదు. (1)

అనఘా! ఇప్పుడు వైశ్యాపుత్రుడు యుయుత్సుని గురించీ ఇంకొక కూతురు గురించీ కూడా చెప్పావు. మహాతేజస్వి అయిన వ్యాసమహర్షి గాంధారికి వందమంది కొడుకులనే వరంగా ఇచ్చాడు. పూజనీయా! ఈ కూతురు ఎలా కలిగింది? నాకు తెలపాలి. (2,3)

విప్రర్షీ! ఆ మహర్షి మాంసపిండాన్ని నూరుముక్కలే చేసి ఉంటే, గాంధారి, మరలా గర్భవతి కాలేదుగదా! మరి దుఃశల ఎలా పుట్టింది? ఉన్నదున్నట్లుగా చెప్పు. నాకు చాలా కుతూహలంగా ఉంది. (4,5)

వైశంపాయనుడిలా అన్నాడు. పాండవేయా! చక్కగా అడిగావు. సమాధానం చెపుతా విను. మహాతపస్వి అయిన వ్యాసుడు ఆ మాంసపు ముద్దను స్వయంగా నీళ్లతో తడిపి ముక్కలు చేశాడు. ఆముక్కలను దాదిచేత నేతితో నిండిన పాత్రలలో పెట్టించాడు. ఆసమయంలో దృఢవ్రతశీల అయిన ఆ సుందరి - గాంధారి కుమార్తెలతోడి అనుబంధాన్ని భావించుకొని ఈవిధంగా ఆలోచించింది. ఈ మాంసపు ముద్దనుండి నాకు నూర్గురు కొడుకులు పుట్టడంలో అనుమానం లేదు. మహర్షి వ్యాసుడు అసత్యమాడడు. ఒక కూతురు కూడా పుడితే నాకు చాలా ఆనందంగా ఉంటుంది. (6-10)

ఈవందమంది కొడుకులు కాక మరొక చిన్నకూతురు కూడా పుడితే నా భర్త దౌహిత్రులవలన కలగబోయే పుణ్యలోకాలను కూడా పొందగలుగుతాడు. (11)

స్త్రీలకు అల్లుళ్ళపై ఆదరమెక్కువ. నూరుగురు కొడుకులు కాక మరొక కూతురు కూడా నాకుంటే కొడుకులూ, దౌహిత్రులతో కలిసి ధన్యురాలను కాగలను. నేను యథార్థంగా తపోదానహోమాలను నిర్వర్తించి ఉంటే,గురుజనులను సేవించి ఉంటే నాకు కూతురు కూడా తప్పక పుట్టగలదు. అంతలోనే మునిసత్తముడూ, పూజ్యుడూ అయిన వ్యాసభగవానుడు మాంసపు ముద్దను స్వయంగా విభజించి నూరువరకు ఆ ముద్దలను లెక్కించి గాంధారితో ఇలా అన్నాడు. (12-15)

వ్యాసుడిలా అన్నాడు. వీరు నూర్గురు కొడుకులు. నేను అసత్యమాడను. అయితే ఇంకొక మాంసపు ముద్ద మిగిలి ఉన్నది. అది దౌహిత్రసంబంధి. దీని నుండి నీవుకోరినట్లుగా సౌభాగ్యవతి అయిన కూతురు నీకు కలుగుతుంది. (16)

ఆ తపస్సంపన్నుడు మరొక నేతి కుండను తెప్పించి ఆకన్యాభాగాన్ని దానిలో ఉంచాడు. భారతా! మహారాజా! ఇదిగో ఈరీతిగా దుఃశలా జన్మ వృత్తాంతాన్ని చెప్పాను. అనఘా! చెప్పు నీకు ఇంకా ఏం చెప్పాలి? (17,18)

ఇది శ్రీమహాభారతమున ఆదిపర్వమున సంభవపర్వమన ఉపపర్వమున దుఃశలోత్పత్తి అనునూటపదునైదవ అధ్యాయము. (115)