ధృతరాష్ట్రుడు అంటున్నాడు - పుత్రా! నీవు నా పెద్దకొడుకువు. పట్టపురాణి గర్భాన పుట్టినవాడవు. పాండవులను ద్వేషించకు. ద్వేషించే మనిషి మృత్యువువలె అసుఖాన్ని పొందుతావు. (1)

భరతసత్తమా! యుధిష్ఠిరుడు కపటం తెలియనివాడు. సంపదలు సమానంగా ఉండాలని కోరుకొనేవాడు. నీ మిత్రులపట్ల తుల్యభావం కలవాడు. నిన్ను ద్వేషించనివాడు. నీవంటి వాడు అతనిని ఎలా ద్వేషిస్తాడు? (2)

రాజా! నీవూ, యుధిష్ఠిరుడూ తుల్యమైన ఆభిజాత్యం, పరాక్రమం కలవారు. నాయనా! మోహవశుడవై సోదరుని సంపదను ఎందుకు కోరుకొంటావు? అలా ఎన్నడూ (అధముడవు) కాకు. శాంతించు. శోకించకు. (3)

భరతశ్రేష్ఠా! నీవు ఆ యజ్ఞవైభవమే కావాలనుకొంటే, ఋత్విజులు సప్తతంతువులతో కూడిన మహాయజ్ఞాన్ని నీకోసం అనుష్ఠింపచేస్తారు. (4)

రాజులు నీకు కూడా ప్రీతితో, ఆదరంతో రత్నాలను, ఆభరణాలను, విస్తారమైన ధనాన్ని తెచ్చి ఇస్తారు. (5)

భూమి కోరికలీడేర్చే కామధేనువని, అది వీరపత్ని అని చెప్తారు. భూమి పరాక్రమాన్ని ఆశ్రయించుకొని ఉంటుంది, మనోరథాలు తీరుస్తుంది అని కూడా అంటారు. నీకు పరాక్రమమ్ ఉంటే ఈ భూమిని అనుభవిస్తావు.

తండ్రీ! ఇతరుల ధనాన్ని అపేక్షించడం అనార్యలక్షణం, తనకు ఉన్నదానితో తృప్తిపడుతూ, తన ధర్మాన్ని ఆచరించేవాడు సుఖంగా వృద్ధిలోకి వస్తాడు. ఇతరుల సంపదను పొందటానికి ప్రయత్నించకపోవడం, తాను చేయవలసిన పనులయందు నిరంతర ప్రయత్నశీలుడై ఉండడం, తనకు లభించిన దానిని రక్షించుకోవడం ఇదీ వైభవానికి లక్షణం. (6,7)

ఆపదలలో క్రుంగిపోనివాడు, నిత్యమూ ప్రయత్నశీలుడైనవాడు, పొరపాట్లు చేయనివాడు, వినయం కలవాడు అయిన దక్షుడే ఎల్లప్పుడూ శుభాలను పొందగలుగుతాడు. (8)

పాండుపుత్రులు నీ బాహువుల వంటివారు. ఆ బాహువులను నరికివేయకు. సోదరుల సంపదను ఆశించి మిత్రద్రోహం చేయకు. (9)

రాజా! పాండుపుత్రులను ద్వేషించకు. సోదరులయిన వారి సంపద అంతా నీది కూడా కదా! తండ్రీ! మిత్రద్రోహం చాలా అధర్మం సుమా! నీ తాతలు వారికీ తాతలే కదా! (10)

భరతశ్రేష్ఠా! యజ్ఞాలలో ధనం దానం చెయ్యి. ఇష్టమైన కోరికలను అనుభవించు. నిర్భయంగా స్త్రీలతో క్రీడించు. ఇలా ఉంటూ శాంతిని పొందు. (11)

ఇది శ్రీమహాభారతమున సభాపర్వమున ద్యూతపర్వమను ఉపపర్వమున దుర్యోధనునకు నచ్చచెప్పుట అను ఏబది నాలుగవ అధ్యాయము. (54)

(దాక్షిణాత్య అధికపాఠము 1 1/2 శ్లోకములు కలిపి మొత్తము 12 1/2 శ్లోకాలు)